Ο Λιαντίνης στο έργο του «Γκέμμα» προσφέρει μια άλλη ερμηνεία του μύθου της Κίρκης, καταφέρνοντας να ξεθάψει κρυμμένα νοήματα και συμβολισμούς ανάμεσα από τις γραμμές της Οδύσσειας.

Η ιστορία ίσως να μην ήταν ακριβώς έτσι, μας λέει. Τα γεγονότα ενδέχεται να ήταν διαφορετικά. Ο Όμηρος όμως τα έντυσε με τέτοιο τρόπο ώστε είτε γυμνά είτε συγκαλυμμένα μετά από επεξεργασία να αφήνουν όμοια συμπεράσματα: Όταν τη γυναικεία ομορφιά τη συνοδεύει δύναμη νόησης, η γυναίκα μετατρέπεται σε μάγισσα ικανή να σαγηνεύει τους άνδρες και να τους θέτει υπό τον έλεγχό της. Μόνη ελπίδα αντίστασης καθίσταται η Οδύσσεια οξυδέρκεια, διαθέσιμη σε έναν κάθε ένα εκατομμύριο πολλών.

Ποιά γεγονότα όμως εξιστόρισε ο Όμηρος και πως τα ερμήνευσε ο Λιαντίνης;

Barker’s 1889 ‘Circe’.

Ο Όμηρος έγραψε για ένα στόλο ανδρών που μετά το δείπνο τους με τη Κίρκη, αυτή με το μαγικό της ραβδάκι τους μετέτρεψε σε χοίρους. Ο Όμηρος έγραψε ότι ο Οδυσσέας δεν τιθασεύτηκε από τα μάγια της Κίρκης, όταν πήγε να σώσει τους άνδρες του, γιατί ο θεός Ερμής τον είχε προμηθεύσει με το βοτάνι μώλυ. Αφού τα μαγικά της απέτυχαν, η Κίρκη εντυπωσιασμένη από την αντίσταση του Οδυσσέα, τον ερωτεύτηκε και συμφώνησε να ξαναδώσει στους συντρόφους την ανθρώπινη μορφή τους. Μέτα από ένα χρόνο παραμονής του Οδυσσέα και των συντρόφων του στο βασίλειό της, το νησί Αιαία, η Κίρκη τους έδωσε οδηγίες για το πως να γυρίσουν στη πατρίδα τους.

Καλή αυτή η ιστορία για να εξιστοριστεί στα παιδιά, αλλά ο Λιαντίνης ανέσκαψε και την ιστορία που πρέπει να εξιστοριστεί στους γερόντους. Βρήκε μια Κίρκη κουκλάρα και έξυπνη, μόνη στο βασιλειό της. Όλος ο στόλος του Οδυσσέα γνώρισε τους ηδονικούς της κόλπους και μαγεμένος από την ερωτική μανία αποχαυνώθηκε και δεν ήθελε να φύγει από το νησί της. Ο Οδυσσέας υποψιασμένος ότι οι ναύτες του δεν θα υπακούσουν στις διαταγές του, έτσι αποχαυνωμένοι που ήταν από τα ζωώδη ένστικτά τους, αποφασίζει να κινηθεί ανορθόδοξα για να επηρρεάσει την έκβαση των γεγονότων προς τη θέλησή του. Πέφτει και αυτός λοιπόν μέσα στο ερωτικό όργιο και γεύεται με τη σειρά του τους κόλπους της Κίρκης.

Για την Κίρκη, αυτή δεν ήταν μια απλή στιγμή. Είχε έρθει η ώρα της να γνωρίσει τον άντρα. Ο Οδυσσέας δεν ήταν λοστρόμος. Ο Οδυσσέας δεν ήταν κυβερνήτης. Ο Οδυσσέας δεν ήταν βασιλιάς. Ο Οδυσσέας ήταν ο πιο έξυπνος άντρας! Κι αυτό δε σήμαινε απλώς πολλά. Αυτό τα σήμαινε όλα. Η Κίρκη αφού γνωρίζει τον άντρα, τον ερωτεύεται. Η δαιμονική, αφού ήταν έξυπνη, αυτή γυναίκα τώρα αφανίζεται μέσα στην ύπαρξή της και παραδίνεται ολοσχερώς στον Οδυσσέα. Πανικοβλημένη και μανιακή αφήνεται στην κυριαρχία του. Και πια η Κίρκη δεν έχει μάτια για το σκυλολόι τους ναύτες. Το χάσανε το πήδημα οι θλιβεροί. Και από το σοκ και τη ψυχρολουσία άρχισαν σιγά σιγά να συνέρχονται από τη ναρκωμένη ζάλη, να ξαναγίνονται άνθρωποι.

Και τότε ο Οδυσσέας τους φωνάζει:

– Εμπρός στρατιώτες μου. Πάμε!

Και αποχαιρετώντας τη γυναίκα μάγισσα μ’ ένα τρυφερό βλέμμα γεμάτο πόνο, ο Οδυσσέας αποχωρεί από το νησί της Κίρκης.

Και εδώ τελείωνει η ιστορία από όποια πλευρά και αν τη δεις. Ας δούμε τώρα αν οι επιστήμες κρίνουν ως αληθοφανή την ιστορία του Λιαντίνη. Η ψυχιατρική επιστήμη έρχεται να υποστηρίξει την αιτιακή σχέση των γεγονότων, όπως την περιέγραψε ο Λιαντίνης. Πιστέψτε με, η ιστορία του Λιαντίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μπούσουλας για την ανάλυση της ερωτικής διαδικασίας.

Και αυτό γιατί σύμφωνα με το μεγαλύτερο χειρούργο της ανθρώπινης ψυχής, τον Σίγκμουντ Φρόυντ, η γυναίκα φανερώνει μια αυθεντική ναρκισσιστική συμπεριφορά κατά τη περίοδο επιλογής ερωτικού αντικειμένου. Κατά τα πρώτα χρόνια της ήβης της, η γυναίκα αναπτύσει ένα ναρκισσιμό ο οποίος δεν ευνοεί μια ερωτοτρόπο σχέση με ένα εξωτερικό αντικείμενο. -(Η Κίρκη είναι μόνη της στο βασίλειό της)- Στην περίπτωση δε που η κοπέλα εξελίσεται σε καλλονή, της εμπεδώνεται μια τέτοια εγωκεντρική αυτάρκεια που την αποζημιώνει για την κοινωνικά περιορισμένη αντικειμενοτρόπο σχέση, δηλαδή τη σχέση της με τον κόσμο..  -(Η Κίρκη είναι καλλονή και αυτό έως κάποιο εξελικτικό σημείο την καθιστά συναισθηματικά αυτάρκη)-

Κατά τη διάρκεια αυτής της εξελικτικής περιόδου αυτές οι γυνάικες αγαπούν με τόση ένταση τον εαυτό τους, όση και το πάθος ενός άνδρα προς αυτές. Δεν επιθυμούν να αγαπήσουν αλλά να αγαπηθούν, κρατώντας μια ανεκτική στάση απέναντι στο πρόσωπο που θα τους την προσφέρει. –(Η Κίρκη θα πάει με όλο το στόλο, μόνο και μόνο επειδή οι ναύτες δείχνουν να τη θαυμάζουν απεριόριστα. Δεν θα σταθεί στο γεγονός ότι όλοι τους ήταν ένα μάτσο λεχρίτες)-.

Αυτές γυναίκες ασκούν τη μέγιστη δυνατή γοητεία στον ανδρικό πληθυσμό. Και αυτό δεν δικαιολογείται μόνο με τους αισθητικούς λόγους αλλά και με τη διαπίστωση ότι ο ναρκισσισμός τους αποτελεί θέλγητρο σε όσους έχουν παραιτηθεί πλήρως από το δικό τους, ευρισκόμενοι σε ερωτική αναζήτηση. –(Η ναρκισσιστική συμπεριφορά της Κίρκης αποπνέει μια γοητεία που την κάνει να θυμίζει μάγισσα)-.

Σε αυτή τη γοητεία μπορούν να αντισταθούν μόνο ολίγοι άντρες. Θέλει εξυπνάδα και συναισθηματική ωριμότητα για να απομυθοποιηθεί το ερωτικό αντικειμένο. Για να απογυμνωθεί από κάθε εξιδανίκευση. Για να αναστραφεί η λίμπιντος σε άλλο ερωτικό αντικείμενο. Και άντρες με τέτοια δύναμη, δεν γίνεται παρά να αποτελέσουν και ίδιοι ερωτικά αντικείμενα των πιο γοητευτικών μαγισσών. –(Τέτοια δύναμη διέθετε ο Οδυσσέας και την κατάλληλη στιγμή εγκατέλειψε το βασίλειο της Κίρκης, παρά του μεγάλου έρωτά της που απολάμβανε)-

ΑΓ