Εάν η φιλοσοφία έχει λόγο ύπαρξης, αυτός μπορεί μονάχα να βρεθεί στα σοκάκια της ταπεινής καθημερινότητας του κάθε ανθρώπου. Επειδή φιλοσοφία δεν είναι να αναρωτιέσαι γιατί ζεις, αλλά πώς θα ‘πρεπε να ζεις – πώς να ζεις με ευδαιμονία, όντας πιστός στα βαθύτερα θέλω σου και ειλικρινής μπροστά στο “Είναι” σου. Continue reading
Η Πρωτοτυπία κατά τον Ντοστογιέφσκι
Η πρωτοτυπία, η διαφορετικότητα – λέξεις άγνωστες στον μέσο άνθρωπο, στον ταπεινό πολίτη και το “καλό” παιδί. Ιδέες τρομακτικές για τους γονείς, για τους δασκάλους, για τους πολιτικούς. Έννοιες που οδηγούν σε μονοπάτια σκοτεινά, μοναχικά και αβέβαια, που κάθε “συνετός” άνθρωπος θα “έπρεπε” να αποφεύγει.
Ο μηχανισμός της προβολής
Το μικρό παιδί χρειάζεται βοήθεια από τους γονείς του στο να συλλάβει, να οργανώσει, να αξιοποιήσει τα ερεθίσματα που δέχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, για να μπορέσει να κατακτήσει την ενότητα εκείνη που θα του προσφέρει την ψυχική ισορροπία, αλλά και την υγιή σύνδεση μεταξύ της πραγματικότητάς και του εαυτού του. Continue reading
Εργασία και ατομικότητα
Αυτοί οι δήθεν αναγνωρισμένοι άνθρωποι , οι τιμημένοι, είναι ένας σωρός από σκουπίδια και τίποτε άλλο. Είναι όμως γεμάτοι από εκείνα ακριβώς τα σκουπίδια που θέλει η κοινωνία. Και η κοινωνία τους ανταμείβει, δίνοντάς τους βραβεία.
Δημοκρατικός Φιλελευθερισμός – Η εξισορρόπιση των δικαίων του ατόμου απέναντι στην τυραννία της πλειοψηφίας
Του Παναγιώτη Περυσινάκη
Σε προηγούμενο σημείωμα υπογράμμισα πόσο η διαφύλαξη της λαϊκής κυριαρχίας και η προάσπιση της δημοκρατίας εξαρτώνται από το σεβασμό στους νόμους, και πόσο η ανομία και η πάνδημη ανοχή στην ανομία υπονομεύουν το πολίτευμα, σημειώνοντας πως αναγκαίο παρακολούθημα της ελευθερίας λόγου είναι η πειθαρχία στην εφαρμογή των δημοκρατικώς αποφασισθέντων.
Continue reading
Η ανθρώπινη ύπαρξη και το μηδέν
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει: γεννήθηκα πολλοί και θα πεθάνω ένας.
Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων
Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
Λόγος καί Λογοκρατία
Γιά τον ‘Έλληνα (μαθηματικό Ευκλείδη ύπάρχει ή έξης πληροφορία: «Όταν κάποιος, πού άρχισε νά διδάσκεται γεωμετρία άπό τον Ευκλείδη καί εμαθε το πρώτο θεώρημα, τον ρώτησε τί κέρδος Θά εχη τώρα πού τό εμαθε, ό Ευκλείδης κάλεσε τον δοϋλο του και του είπε: «δός του τρεις δεκάρες, έπειδή πρέπει νά κερδίζη άπ’ αυτά πού μαθαίνει». Continue reading
Ο Μπέρτραντ Ράσελ και το όριο της λογικής
Φανταστείτε ότι ζείτε σε ένα χωριό, όπου ισχύει ένας πολύ περίεργος νόμος. Ο νόμος λέει :
1) Όλοι οι κάτοικοι πρέπει να κυκλοφορούν καλοξυρισμένοι
2) Οι κάτοικοι δεν πρέπει να ξυρίζονται μόνοι τους, αλλά από τον κουρέα του χωριού.
“Ιθάκη” Κ.Π. Καβάθης
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Ν. Καζαντζάκης από το “Καπετάν Μιχάλης”
“Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλάβεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου. Continue reading
Ο Έρωτας στο πλατωνικό συμπόσιο
Συνέντευξη με την Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Νικολίτσα Γεωργοπούλου – Λιαντίνη
Όσα δεν μπορούν να κάνουν οι μηχανές
Βαδίζουμε σίγουρα προς μια εποχή εκπληκτικής τεχνολογικής προόδου. Τα κομπιούτερ μπορούν ήδη να κινούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό και να κερδίζουν τους ανθρώπους στο σκάκι. Continue reading
Η ιερή νόσος
Η μελαγχολία είναι ένα από τα συχνότερα θέματα προς εξέταση των περισσότερων επιστημών που απαρτίζουν τη δυτική σκέψη, της ιατρικής, της ψυχολογίας, της φιλοσοφίας αλλά και των καλών τεχνών. Κατά την παράδοση, αποτέλεσμα ψυχικού ή και σωματικού πόνου, η μελαγχολία, θεωρείται από την αρχαιότητα στοιχείο του χαρακτήρα όσων ξεχωρίζουν.
Sapientia Vivendi 