Ο έρωτας για να θεμελιωθεί, θέλει τρέλα, ανεμελιά, ελαφρότητα και διάθεση για υπέρβαση της ατομικότητας. Δηλαδή τα άτομα να μοιραστούν στιγμές καθ΄ ουσία ερωτικές· στιγμές κατα τις οποίες το συλλογικό χωροχρονικό συνεχές παύει να υφίσταται και ιστορία καταγράφει μόνο τον κοινό βίο των ερωμένων. Και όσο κυλούν οι στιγμές τόσο η μυσταγωγία αναβαθμίζεται έως ότου οι ατομικότητες να φθάσουν να ξεθωριάσουν και τα δύο Εγώ να πλεχθούν σε ένα.
ΑΓ
Για το θάνατο
«Μια είναι η αιτία που κάνει το θάνατο την πικρότερη πίκρα μας. Είναι η γνώση πως το ασώματο ταξίδι μας δεν έχει πηγαιμό. Αλλά ούτε και γυρισμό. Με το θάνατο για στερνή φορά και πρώτη ο άνθρωπος περνά στην πατρίδα του πάντα και του πότε. Το τι θα σε καλωσορίσει εκεί που θα πας είναι ιδέα μηδενική, μπροστά στην άπειρη ιδέα του τι αποχαιρετάς εδώ που φεύγεις. Στο αναποδογύρισμα αυτού του διαλεκτικού σχήματος οι θρησκείες στηρίξανε την πανουργία της κυριαρχίας τους.»
Για τον έρωτα
«Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.»
Για τις θρησκείες
«Οι θρησκείες θα αφανίσουν τον άνθρωπο γιατί διδάσκουν χωρίς την φερεγγυότητα της επιστήμης. Θεμελιώνουν απάνω στη ανεξέλεγκτη φαντασία.»
Για την ελληνικότητα
«Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε.»
Για την υποκρισία
«Οι καμπάνες, οι γραβάτες, οι χειραψίες και τα πρωτόκολλα, η ελεημοσύνη και οι διακηρύξεις για ισότητα δικαιοσύνη και ελευθερία αποτελούν τα διάσημα του ξεπεσμού του ανθρώπου.»
Λιαντίνης
Για κάτσε και σκέψου τι σημαίνει άραγε αλήθεια.
Α-λήθεια!
Η κατάσταση εκτός της λήθης. Η οντολογική συνειδητότητα. Η επάγρυπνη παρατήρηση και κατανόηση.
Αλήθεια λοιπόν είναι το ζην πέρα της λήθης.
Στόχοι, στόχοι, δουλειές, απασχόληση και μερικές άλλες αντιστάσεις “ενόρασης” της ουσίας και μετά ξεροί. Τι αυτό ήταν η ζωή;
Αν είσαι ξυπνητός δεν είναι αυτό η ζωή.
Sapientia Vivendi, η αλλιώς η πλήρης συνειδητότητα του ζην.
ΑΓ
Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά —
έτσ’ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά
της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό.
Κ.Π. Καβάφης
Τι τον μεθούσε; Τα ενδεχόμενα! Τα αμέτρητα ενδεχόμενα!
Η θέση του! Η άρτια προυπολογισμένη θέση του για να τα αδράξει!
Μα τι άλλο θα μπορούσε εκτός απο τη χαλιναγώγηση του μέλλοντος στα σταθμά του.
Ολετήρας! Θα γίνει ολετήρας, ολετήρας της αδράνειας, της άνοιας και της σαχλαμάρας.
Στο διάολο οι σάπιοι.
Έρχεται η άνοιξη.
Εμπρός λοιπόν να ανθίσουμε!
ΑΓ
Και ποιος έψαχνε στα χαλάσματα της ζωής του κάποιο νόημα, ποιος υπέφερε το φαινομενικά ανόητο, ποιος ζούσε το φαινομενικά τρελό, ποιος ήλπιζε μυστικά μέσα στο τελικό χάος να βρει την αποκάλυψη
Εγώ έτσι σας ρωτώ, αδέλφια μου: “Γιατί είστε τόσο μαλακοί; Μήπως δεν είστε αδέλφία μου; Γιατί είστε τόσο μαλακοί, τόσο ενδοτικοί και τόσο υποχωρητικοί, γιατί υπάρχει τόσο άρνηση και τόσο απάρνηση στις καρδιές σας, γιατί τόσο λίγη μοίρα στα μάτια σας;
Αν πάλι δεν επιθυμείτε να είστε μοιραίοι και ανελέητοι, πως θα καταφέρετε να νικήσετε μαζί μου; Αν η σκληρότητά σας δεν επιθυμεί να λάμψει, να διαχωρίσει και να σκίσει, πως θα καταφέρετε κάποτε να δημιουργήσετε μαζί μου;
Ακριβώς! Οι δημιουργοί είναι σκληροί.
ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ
Έτσι συμπεριφέρονται οι ευγενείς ψυχές: τίποτε δεν επιθυμούν να τους χαρίζεται, πόσο μάλλον η ζωή. Όποιος ανήκει στον όχλο, επιθυμεί να ζει χαριστικά, αλλά εμείς, οι άλλοι, στους οποίους προσφέρθηκε η ζωή, πάντοτε στοχαζόμαστε τι καλύτερο διαθέτουμε για να δώσουμε ως αντάλλαγμα!
Αλήθεια εξαίρετος είναι ο λόγος που λέει: “Οτιδήποτε μας υπόσχεται η ζωή, εμείς επιθυμούμε να το διατηρήσουμε στη ζωή.”
Δεν αρμόζει να επιθυμούμε να απολαμβάνουμε εάν δεν είμαστε σε θέση να προσφέρουμε απόλαυση. Η απόλαυση και η αθωότητα είναι πολύ ντροπαλά πράγματα. Ούτε η μία ούτε η άλλη επιθυμούν να τις επιζητούμε. Οφείλουμε να τις κατέχουμε, αλλά είναι καλύτερο να επιζητούμε την ενοχή και τον πόνο!
ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ
Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότι η Ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος, κάθε γενεάς, αποτελεί μίαν συνεχή μετάβασιν προς κάτι άλλο, προς κάτι ανώτερον. Continue reading
Το “μακεδονικό ζήτημα” φλόγιζε τα πάθη, δηλητηρίαζε τις σχέσεις μεταξύ των αμέσως ενδιαφερομένων χωρών, και στις αρχές του (20ού) αιώνος απασχολούσε πολύ σοβαρά τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ο αγώνας διετήρησε την έντασή του σχεδόν ως τους Βαλκανικούς πολέμους. Οι πόλεμοι αυτοί (1912-1913) άλλαξαν τελείως την όψη και εν πολλοίς τη βάση του όλου ζητήματος. Η Μακεδονία, η οποία υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε αναγκαστικά μια διοικητική ενότητα, τριχοτομήθηκε. Η Ελλάς και η Σερβία γίνονταν κυρίαρχες των μεγαλυτέρων και ευφορωτέρων περιοχών της. Και αν η εθνολογική κατάσταση δεν άλλαζε πολύ (πλήθος Ελλήνων εγκατέλειψαν τότε τη Βουλγαρία), η Διοίκηση άλλαζε απολύτως.
Μια εντελώς νέα κατάσταση άρχισε να δημιουργήται στη Μακεδονία. Αλλά η πραγματική ριζική αλλαγή επήλθε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν διεθνείς συνθήκες επέβαλαν κάτι πρωτοφανές στην Ιστορία: την υποχρεωτική ανταλλαγή -εκτός ολίγων εξαιρέσεων- των μειονοτήτων. Αυτό σήμαινε ότι κατηργείτο το εθνολογικό κράμα της Μακεδονίας. Η εγκατάσταση στη Μακεδονία πολλών εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, βοήθησε ώστε να εποικισθή το ελληνικό τμήμα από ομοιογενή πληθυσμό. Continue reading
Ψυχική αιτιοκρατία ή ελεύθερη βούληση;
Το να υπάρχεις σημαίνει να είσαι θεληματικός και παράφορος και να έχεις συνείδηση αυτής της ποιότητάς σου, να «γίγνεσαι» μέσα στο χρόνο και να πραγματοποιείς αυτό το «γίγνεσθαι» με την εκλογή, την απόφαση και το πάθος.
Ύπαρξη, δηλαδή, σημαίνει πάθος, χρονικότητα, εγρήγορση και «ενεργός σκέψη»
Δεν είναι όλοι οι παθόντες τραγικοί. Ο τραγικός τιμά την ύπαρξή του. Continue reading
Alexi K, Cognitive Polygraph, 2013 (Pen & Ink)
Ο Freud, επηρεασμένος από τον Charcot, αναγνώρισε στα υστερικά τραύματα ένα κρυφό ψυχικό νόημα. Προκειμένου να αναλύσει την αιτιακή σχέση μεταξύ του βιώματος, τραύματος, αποστροφής και υστερίας ανέπτυξε αρχικώς την «Θεωρία της Αποπλάνησης». Σύμφωνα με αυτή μια πρώιμη (προ-εφηβική) σεξουαλική εμπειρία που ξάφνιασε το παιδί στο μέτρο που δεν το επιθυμούσε και δεν το περίμενε, του δημιούργησε ένα ψυχικό τραύμα. Στον πυρήνα αυτής της θεωρίας υπάρχει μια πράξη οργανωμένη γύρω από τη φυσική και ψυχολογική βία η οποία βρίσκεται στην καρδιά της σχέσης μεταξύ δήμιου και θύματος, κυρίαρχου και κυριαρχημένου. Continue reading
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise: Continue reading
Περήφανος. Ναι να ‘σαι Περήφανος. Αν καμπυλώνεις την πορεία της ζωής και ξεφεύγεις της δοθείσης μοίρας. Νέες αξίες, νέες αρχές, νέες κατακτήσεις. Κάρφωμα σημαίας σε νοητικούς λόφους απάτητους. Κράτημα της ηδονής αυτούσιας.
Θέληση! Και Απελευθέρωση!
Καμία τύχη. Έτσι το ‘θελα να λες. Η μόνη λύτρωση από το τυχαίο!
ΑΓ
Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή. Το Υπερεγώ δημιουργείται μέσω μιας ταύτισης με το πατρικό πρότυπο. Κάθε τέτοια ταύτιση έχει το χαρακτήρα αποσεξουαλικοποίησης ή και μετουσίωσης. Τα ερωτικά συστατικά μετά τη μετουσίωση δεν έχουν πλέον τη δύναμη να δεσμεύσουν ολόκληρη τη καταστροφικότητα που προστέθηκε και αυτή ελευθερώνεται ως τάση για καταστροφή και επιθετικότητα. Έτσι το Υπερεγώ (Ιδανικό) λαμβάνει το σκληρό του χαρακτήρα, το επιτακτικό του πρέπει. Continue reading
Παρόλο της εμπλοκής της λογικής στην διαδικασία επιλογής συντρόφου το άτομο συνεχίζει να επενδύει στα αντικείμενα που του υποδεικνύει το Αυτό οδηγούμενο από τις ερωτικές τάσεις. Ανάλογα με τη ωριμότητά του το άτομο, αφού λάβει γνώση από τις επενδύσεις αντικειμένου, είτε τις ανέχεται είτε προσπαθεί να τους αντισταθεί μέσω της διαδικασίας της απώθησης. Continue reading
Περίεργο πράμα οι ενοχές.
Μέσα μας κουβαλάμε όλους όσους αγαπήσαμε,
και αυτοί εκεί μας κουνούν το δάκτυλο
κοσκινίζοντας κάθε ενορμησή μας.
Μα μη νομιζείς ότι όλα αυτά είναι συνειδητά,
κλωτσιά τρώνε και πέφτουνε στα σκοτεινά.
Και τώρα για να δω ποιός είναι ο πιο ευρηματικός;
Μην είναι αυτός ο άρρωστος που γουστάρει να πονά,
μπας και τιμωρηθεί και εξαγνηστεί,
μην είναι εκείνος ο ανήθικος που μές το βούρκο του γελά,
που δεν καταλαβαίνει το «γιατί» και πάει και φτιάχνει ένα «επειδή»,
ή να ναι ο αλλός ο μικρός,
που δεν βαστά ούτε να τα διανοηθεί αλλά συνέχεια τα επικρίνει στων άλλων το πετσί;
Κράτα τώρα και το σημαντικό. Τίποτα μεγαλύτερο από ένα συμπαγές ΕΓΩ,
που καταφέρνει να ευχαριστηθεί μετουσιώνοντας την ερωτική ορμή.
ΑΓ
Salvador Dali, 1941
Με βάση το παράδειγμα της Νευτώνειας φυσικής και χρησιμοποιώντας το πανίσχυρο εργαλείο των διαφορικών εξισώσεων κατέστη δυνατό να μοντελοποιηθούν φαινόμενα απ’ όλο το φάσμα των επιστημών. Αυτό δημιούργησε την εικόνα, κυρίως κατά το 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα, ενός καθαρά μηχανιστικού κόσμου, όπου τα πάντα είναι προβλέψιμα, με επιπτώσεις ακόμα και στη φιλοσοφική αντίληψη του κόσμου. Δημιουργήθηκε η εικόνα ενός σύμπαντος που λειτουργεί με απόλυτη τάξη όπου η παρούσα κατάσταση είναι απλώς μια συνέπεια της προγενέστερης κατάστασης και η αιτία της κατάστασης που θα ακολουθήσει. Continue reading
You can’t always judge a book by its cover. People are often tricked by false appearances. In court, someone can deliver a false plea but hide its wickedness with a pretty voice. In religion, don’t serious men defend sins with Scripture, covering up evil with a show of good. Every sin in the world manages to make itself look good somehow. Continue reading
Κάποτε, ίσως στο σωτήριο έτος ένα,
δίχως να έχει πιεί κρασί,
η μεθυσμένη Σίβυλλα είπε:
“Αλίμονο στρεβλά τα πάντα έχουν γίνει!
Κατάπτωση, κατάπτωση! Τι ξεπεσμένος κόσμος!
Η Ρώμη πόρνη. Μέσα στο πορνείο ο Καίσαρας της
Ρώμης είναι κτήνος κι ο ίδιος ο θεός έγινε εβραίος.”
Agostino Carracci “”Messaline dans la loge de Lisisca”Τι είναι ηθικό; Ποιες πράξεις είναι αποδεκτές και ορθές; Ποιες ανάρμοστες και λανθασμένες;
Δύσκολα ερωτήματα που δεν σηκώνουν απερίσκεπτη απάντηση. Δεν είναι τυχαίο που στα θέματα ηθικής σπάνια βρίσκεται κοινό έδαφος μεταξύ των φιλοσοφούντων επί του θέματος.
Και όμως υπάρχει μια ηθική με μεγάλο προτέρημα υποστηρικτών σε σχέση με τις άλλες, που κατά ευρεία ομολογία προσφέρει το μεγαλύτερο δυνατό προσωπικό και κοινωνικό όφελος . Ηθική με υποστηρικτές από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Νίτσε και τον Φρόυντ.
Πρόκειται για την «Ηθική της Ειλικρίνειας». Μια ηθική πέρα από σκοπιμότητες που στόχο έχει την εξυπηρέτηση της αλήθειας. Συνώνυμή της η «Ηθική της Γλώσσας».
Στόχος της επικοινωνίας δεν είναι άλλος από την αποκάλυψη και κατανόηση σκέψεων μεταξύ των συνομιλιτών. Για τη διασφάλιση της επίτευξης του στόχου της επικοινωνίας οι συνομιλητές υποχρεούνται σε σαφήνεια και ειλικρίνεια. Η εν αντιθέση με την αποκάλυψη συγκάλυψη των σκέψεων και προθέσεων παραβιάζει την ηθική της επικοινωνίας και διακυβέβει την αξιοπρέπεια και αξιοπιστία του ομιλιτή. Και τότε η συνάντηση δεν είναι παρά μια προδοσία.
ΑΓ
Ο Φρόυντ στο κείμενο του “Ανάμνηση, Επανάληψη, Επεξεργασία” αναφέρει ότι “Ο αναλυόμενος δεν θυμάται απολύτως τίποτα από όσα έχει λησμονήσει και απωθήσει, αλλά τα πράττει. Δεν τα αναπαράγει ως ανάμνηση αλλά ως πράξη, τα επαναλαμβάνει, δίχως φυσικά να γνωρίζει ότι τα επαναλαμβάνει”. Καταλαβαίνουμε συνεπώς ότι αυτός είναι ο τρόπος του να θυμάται. Continue reading
Ο Επίκουρος, ο πρώτος φιλόσοφος που ως στόχο της σκέψης του έβαλε την ανθρώπινη ευδαιμονία, δίδαξε ότι η ηδονή και ο πόνος, σωματικοί ή ψυχικοί, είναι το μέτρο για το τι πρέπει να προτιμούμε και τι να αποφεύγουμε. Continue reading
Σε φωνάζουν ανθρωπάκο, κοινό άνθρωπο. Λένε πως χάραξε n εποχή σου, n «εποχή τoυ κοινού ανθρώπου». Μα δεν είσαι εσύ που το λες, ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, Οι εργατοπατέρες, οι μετανιωμένοι γιοι των αστών, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Continue reading
The value lies in the activity.
Actual money isn’t intrinsically valuable and same applies to cryptocurrencies. What matters is only that it is in fact used in trade and exchanges.
The value lies in the use of the cryptocurrency. It’s not that the exchanges and platforms use cryptocurrencies because the cryptocurrencies have value. Rather the cryptocurrencies have value because the exchanges and platforms have value. And this is due to the blockchain technology. Continue reading
The idea that relationship is the defining of everything in space and time.
Entanglement started as a characteristic trait of quantum mechanics, when pairs of particles are generated or interact in ways such that the quantum state of each particle cannot be described independently of the other, even when the particles are separated by a large distance.
Now there is evidence that affects the “wider” macroscopic world and even applies to consciousness and feelings.
Ο Λιαντίνης στο έργο του «Γκέμμα» προσφέρει μια άλλη ερμηνεία του μύθου της Κίρκης, καταφέρνοντας να ξεθάψει κρυμμένα νοήματα και συμβολισμούς ανάμεσα από τις γραμμές της Οδύσσειας.
Η ιστορία ίσως να μην ήταν ακριβώς έτσι, μας λέει. Τα γεγονότα ενδέχεται να ήταν διαφορετικά. Ο Όμηρος όμως τα έντυσε με τέτοιο τρόπο ώστε είτε γυμνά είτε συγκαλυμμένα μετά από επεξεργασία να αφήνουν όμοια συμπεράσματα: Όταν τη γυναικεία ομορφιά τη συνοδεύει δύναμη νόησης, η γυναίκα μετατρέπεται σε μάγισσα ικανή να σαγηνεύει τους άνδρες και να τους θέτει υπό τον έλεγχό της. Μόνη ελπίδα αντίστασης καθίσταται η Οδύσσεια οξυδέρκεια, διαθέσιμη σε έναν κάθε ένα εκατομμύριο πολλών.
Λίγες ημέρες πριν το πάσχα του 1300, ο Δάντης ξεκίνησε το ταξίδι του στην ανθρώπινη ψυχή. Το ταξίδι του αυτό χωρίζεται σε τρεις χωροχρονικές ενότητες: πρώτα «Κόλαση», έπειτα «Καθαρτήριο» και τέλος «Παράδεισος». Όλα όσα βίωσε και είδε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του τα αφηγήθηκε ποιητικά στο έργο του «Θεία Κωμωδία», ένα έργο ολάκερο συμβολισμός. Continue reading
«Η ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας…
Ο ηρωικός ‘Ανθρωπος αποτελεί ο ίδιος κέντρον του εαυτού του, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τους άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μοναξιάς του. Δι’ αυτό δεν καταδέχεται να φθονεί, μήτε να παραβγαίνει με τους άλλους· δεν χρειάζεται να βεβαιώνει εις τον εαυτό του μ’ αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του…
Γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμενον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ’ η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει, όχι το τι πιστεύεις, αλλά το πώς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις…
Υπερήφανος είναι, όχι εγωιστής. Δι’ αυτό σπαταλά τον εαυτό του. Η ευτυχία του είναι να δαπανά, ακριβέστερον ακόμη: να δαπανάται»
Ιωάννης Συκουτρής
Το περασμένο Σάββατο, 29 Ιουλίου, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου το έργο του Ευριπίδη «Άλκηστις» σκηνοθετημένο από την Κατερίνα Ευαγγελάτου. Πρόκειται για το πιο αινιγματικό έργο του τραγικού ποιητή, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ σάτιρας και τραγικότητας, θίγοντας μεγάλα θέματα, όπως τον θάνατο, τη δειλία, την αξιοπρέπεια και την αξία της ζωής, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Continue reading
Είναι απολύτως φυσιολογικό οι άνθρωποι να αναζητούν συμβολισμούς στα έργα τέχνης, καθώς οι περισσότεροι είναι ανίκανοι να προσλάβουν το νόημα των καθαρών μορφικών σχέσεων, είναι ανήμποροι να αντλήσουν από αυτές τη βαθιά ικανοποίηση που αισθάνεται ο δημιουργός τους και όσοι τις κατανοούν. Continue reading
Δεν είναι μυστικό ότι τα τελευταία χρόνια είναι πολύ της μόδας να “μισείς” τους Nickeback. Φυσικά είναι αναμενόμενο μερικά συγκροτήματα να μην αρέσουν στο ευρύ κοινό, αλλά αυτό που δεν μπορούσα να καταλάβω είναι πως γίνεται να “μισεί” ένα άκρως επιτυχημένο εμπορικά συγκρότημα που έχει πουλήσει πάνω από 50 εκατομύρρια δίσκους παγκοσμίως, ήταν έξι φορές υποψήφιο στα βραβεία Grammy για “καλύτερο album της χρονιάς” και “καλύτερο rock album” και τα videoclips του στο youtube έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια views. Continue reading
Μέσα στο τεράστιο έργο του, ο Φρόυντ ασχολήθηκε εκτενώς και με τη θρησκευτικότητα. Η έρευνά του στόχευε στην αποκάλυψη των αιτιών της δημιουργίας αισθημάτων θρησκευτικότητας στους ανθρώπους, στον τρόπο λειτουργίας της εκκλησίας ως ομάδα και στα συναισθηματικά δυναμικά που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών της. Τα αποτελέσματα της μελέτης του και οι απόψεις του περιλαμβάνονται στα βιβλία του “Πολιτισμός ως πηγή δυστυχίας”, “Το μέλλον μιας αυταπάτης” και “Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ”. Continue reading
Αντικείμενο στοχασμού εδώ και χιλιάδες χρόνια, η ανατομία της ανθρώπινης ψυχής παραμένει έως και σήμερα ένα μυστήριο. Κατά την προσωπική μου άποψη τα μοντέλα τα οποία πρέπει να μελετηθούν αρχικώς από κάθε ενδιαφερόμενο επί του θέματος είναι αυτό του Πλάτωνα, που αναλύεται στο έργο του “Φαίδωνας”, αυτό του Αριστοτέλη που παραθέτεται στο έργο του “Περι Ψυχής” καθώς και αυτό του Φρόυντ που παρουσιάζεται στο βιβλίο του “Πολιτισμός ως πηγή δυστυχίας”. Continue reading
Μέσα στο 2016 παρακολουθήσαμε γεγονοτά άκρως απρόσμενα. Γεγονότα που χαρακτηρίζονται, από τους στατιστικούς, ως 6σ ή “Black Swan”, γιατί οι προσδοκίες μας για την πραγματοποίησή τους είναι ελάχιστη και πολύ μακριά από το αναμενόμενο βασικό σενάριο των μοντέλων πρόβλεψης. Ένα από αυτά τα απρόσμενα γεγονότα ήταν και η εκλογή Trump ως προέδρου των ΗΠΑ.
Ακραία γεγονότα προκαλούν με τη σειρά τους άλλα ακραία γεγονότα , ένα φαινόμενο που οι στατιστικοί ονομάζουν Volatility Clustering. Ένα “ακραίο” γεγονός που ενδέχεται να ακολουθήσει την εκλογή Trump, είναι η τιμή του Bitcoin να ξεπεράσει τα 2,000 δολλάρια μέσα στο 2017. Continue reading
Το ότι όρισε η φύση τη ζωή μας να την κατέχει η μέριμνα είναι εύκολο να το καταλάβουμε. Αρκεί να ρίξουμε ένα βλέμμα στους σκοπούς και τους στόχους που θέτει ο καθένας μας. Από τη στιγμή που θα νοήσει ως τη στιγμή που θα τα κλείσει, περνά τη ζωή του μέσα σε στόχους. Κάθε φορά που θα πετύχουμε το στόχο που έχουμε, αμέσως έχει εμφανισθεί στον ορίζοντα καινούργιος. Η ζωή μας είναι μια παραπομπή σε συνεχώς εμφανιζόμενους στόχους, κατά το ακόλουθο σχήμα. Continue reading
Ο Αναξίμανδρος, ( αρχ. Ἀναξίμανδρος 610 π.Χ. – 547 π.Χ.), ήταν ο πρωτός από τους φυσικούς φιλόσοφους ή φυσιολόγους της Ιωνίας. Υπήρξε μαθητής του Θαλή και διάδοχός του στη σχολή της Ιωνίας. Ο ελληνικός φιλοσοφικός στοχασμός ξεκινάει με τον Αναξίμανδρο.
Ο δρόμος που οδηγεί από τη φαντασία στην πραγματικότητα είναι ο δρόμος της τέχνης. Continue reading
Είναι η εμορφιά ή αλλιώς το κάλλος, χαρακτηριστικό άξιο για να θαυμάζεται αυτό καθεαυτό; Continue reading
Ίσως η λιτότητα να μην είναι το πρόβλημα, όπως η κυβέρνηση πιστεύει. Αυτό που δεν παραδεχόμαστε είναι ότι η λιτότητα απέδωσε στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης που χτυπήθηκαν από την κρίση, με τις Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και ακόμα και την Κύπρο να επιδεικνύουν σημάδια οικονομικής ανάκαμψης, μειώνοντας την ανεργία και αποκαταστώντας την πιστωτική τους αξιοπιστία στις αγορές.
Τι είναι λοιπόν αυτό που καθιστά την Ελλάδα διαφορετική; Continue reading
Ύστερα από πολλή σκέψη πάνω στην ουσία της μουσικής μπορώ να σας συστήσω να την απολαμβάνετε αυτή την τέχνη όσο περισσότερο μπορείτε, γιατί είναι η πιο εξαιρετική και υπέροχη απ’ όλες τις τέχνες. Continue reading
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.
Κ.Π. Καβάφης
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
Σιχένομαι όλες τις συμβουλές συμπεριφορικού χαρακτήρα που προωθεί η δυτική κουλτούρα, μα πιο πολύ από όλες σιχένομαι τις “be positive” και “be confident”.
Η πρώτη δημιουργεί σχιζοειδείς προσωπικότητες, αφού προτείνει στο άτομο να αισθάνεται μια μόνιμη αισιοδοξία την οποία πρέπει και να εξωτερικεύει, προκαλώντας του έτσι σχίση από τα αληθινά του συναισθήματα και καλλιεργώντας του μια μόνιμη υποδόρια κατάθλιψη, αφού δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην παγίωση μιας ψυχαναγκαστικής αισιοδοξίας.
Η δεύτερη, καταλύτης στην ανάπτυξη ναρκισιστικών τάσεων, πιέζει το άτομο να αναπτύξει μια τεχνητή αυτοπεποίθηση, ανεξαρτήτως αν εκλείπουν ρεαλιστικοί λόγοι, οδηγώντας το στη διεξοδική λύση του έρωτα προς τον ίδιο τον εαυτό του.
ΑΓ
Sapientia Vivendi 
You must be logged in to post a comment.